Farklar Ve İşleyiş Biçimleri
Bilinç, bir geminin rotacısı ya da kaptanı gibidir. Gemiyi o yönetir. Motor odasındaki kişilere komutlar gönderir. Bu kişiler sırayla kazanları, aletleri, ölçüleri vb. kontrol ederler. Motor odasındakiler nereye gittiklerini bilmezler; sadece komutları yerine getirirler.Eğer kaptan pusulaya diğer aletlere bağlı bulgularına dayanarak hatalı ya da yanlış talimatlar verirse, kayalara bindirebilirler. Kontrol ve sorumluluk kaptanda olduğu için, motor odasındakiler ona itaat ederler. Kaptan ne yaptığım bilmek durumunda olduğundan, mürettebat onunla tartışmaz, yalnızca onun emirlerine uyar.
Kaptan gemisinin efendisidir ve istekleri yerine getirilir. Aynı şekilde, bilinciniz de geminizin - yani bedeninizin, çevrenizin ve ilişkilerinizin - kaptanı ve efendisidir. Bilinçaltınız, ona bilinçaltınızın inandıklarını ve doğru kabul ettiklerini esas alarak verdiğiniz emirlere uyar. Emirleri ve bunların temelini sorgulamaz. Eğer kendinize sürekli, “Buna param yetmez.” diyorsanız, bilinçaltınız sözünüzü dinler.
İstediğiniz şeyi alabilecek durumda olmayacağınıza inanır. Siz, “O arabaya, tatile, eve param yetmez” demeye devam ettikçe, bilinçaltınızın emirlerinize uyacağından emin olabilirsiniz.hayatınız boyunca bütün bunların yoksunluğunu çeker ve koşulların bunu gerektirdiğine inanırsınız. Bu koşulları olumsuz, reddedici düşüncelerinizle sizin bizzat yarattığınızı fark etmezsiniz. Geçen Noel’de,güney
Kaliforniya Üniversitesi’nde öğrenci olan Nina W. adında genç bir kadın, Beveıiy Hill’te şık bir alışveriş merkezinde dolaşıyordu. İçi içine sığmıyordu. Tatilini Buffalo, New York’taki ailesiyle birlikte geçirecekti. Nina bir vitrinin önünden geçerken gözüne çok güzel bir İspanyol derisi çanta takıldı. Çantaya hevesle baktı. Ama sonra fiyat etiketini görüp içini çekti. Kendi kendine, “Böyle pahalı bir çantaya asla param yetmez.” demek üzereydi.
Sonra konuşmalarımdan birinde söylediğim bir şeyi hatırladı. “Olumsuz bir ifadeyi asla dile getirmeyin. Hemen tersine çevirin. Böylece hayatınızda mucizelerin gerçekleştiğini göreceksiniz.” Vitrine bakarak, “O çanta benim.” dedi. “Satılık. Bunu zihinsel olarak kabul ediyorum; bilinçaltım da onu aldığımı görüyor.” O gün ilerleyen saatlerde Nina veda yemeği için nişanlısıyla buluştu. Nişanlısının kolunun altında çok şık bir hediye paketi vardı.
Nina paketi soluğunu tutarak açtı. Bu, sabahleyin baktığı ve kendisinin olarak belirlediği güzel deri çantaydı. Zihnini beklenti düşüncesiyle doldurmuştu. Sonra meseleyi, başarma gücüne sahip olan derin zihnine aktarmıştı. Daha sonra Nina bana şunları söyledi: “O çantayı alacak param yoktu, ama şimdi çanta benim. Parayı ve ihtiyacım olan her şeyi nerede bulacağımı öğrendim; bu, içimde bulunan ebediyetin hazine sandığı.
 |
| Göze Çarpan Farklar Ve İşleyiş Biçimleri |
