Yılmaz Güney Köprü Şiiri
Sevgili yetmiyor 'sevgili' sözü tek başına.Karşılamıyor içimi dolduran duyguyu.
Oysa ben 'sevgili' derken neler düşünüyorum bilsen.
Sonsuz, bir güneş bir yudum rakı çiçeğe durmuş
İnce bir bahar dalı oğlumun sıcak yanağı
Anamın acılı gözleri babamın tütün kokan eli
Evimizdeki kuş yarının güzel günleri.
Anlatılması güç binlerce duygu ve sen
İşte sen beni hayata bağlayan en güzel köprüsün
Köprülerin en güzelisin. Sevgilim... Güzelim...
İnsanı yaşatan içimizdeki hayat böceğidir.
O ölürse hayatımızın da tadı biter.
O sakın ölmesin yaşat onu kendim İçin
Yaşamıyorum hayatı kendim için yaşamıyorum.
Ve korkmuyorum hiç birşeyden başıma gelecekleride biliyorum.
Herşeye rağmen düşmana inat yaşayacağız.
Yarın bizim çünkü
Yılmaz Güney Köprü Şiiri |