Ahmed Arif Yalnız Değiliz Şiiri
Gerçi gece uzun gece karanlıkAma bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına Ölüme bir soluk kala
Tek başına Zindanda yatarken bile
Asla yalnız kalmamak
Şafakları ben balığa çıkarım
Akan akmayan sularda
Benim, bütün tezgahlarda paydosa giden
Bir bahar akşamı dünyada.
Ben dört duvar arasında değilim
Pirinçte, pamukta ve tütündeyim
Karacadağ, Çukurova ve Cibalide
Zehirli kör yılanları ve sıtmasıyla
Gün yirmidört saat insan avında
Karacadağda çeltikler
Bir kız çocuğunun gözyaşı gibi
Ayak bileklerinde bir dizi boncuk
Sol omzunda nazarlık
Dağ başında unutulmuş üşümüş
Minicik bir aşiret kızının
Damla damla, berrak olur pirinci
Kamyonlarla katır kervanlarıyla
Beyler sofrasına gider.
 |
| Ahmed Arif Yalnız Değiliz |
