Mevlana Celaleddin Rumi Ağıt

Mevlana Celaleddin Rumi Ağıt Şiiri

Göz gamın ne olduğunu bilseydi gökyüzü bu ayrılığı çekseydi
Padişah bu acıyı duysaydı göz gece demez gündüz demez ağlardı
Gökler yıldızlara, güneşle, ayla gece demez gündüz demez ağlardı
Padişah bakardı ününe, tacına, tahtına, tolgasına, kemerine

Gece demez gündüz demez ağlardı gül bahçesi güzün geleceğini
Duysaydı, uçan kuş avlanacağını bilseydi, gerdek gecesi bu özlemi görseydi
gül bahçesi hem güle hem dala ağlardı, uçan kuş uçmaktan vazgeçer ağlardı,
gerdek gecesi öpüşmeye, sarılmaya ağlardı.

Zaloğlu bu zülmü görseydi, ecel bu çığlığı duysaydı,
Celladın yüreği olsaydı; Zaloğlu savaşa, yiğitliğe ağlardı,
Ecel bakardı kendine ağlardı, cellât, yüreği taş olsa, ağlardı.
Kumru, başına geleceği duysaydı, tabut, içine gireni bilseydi,

Hayvanlarda bir parça akıl olsaydı; kumru selviden ayrılır ağlardı,
Tabut omuzda giderken ağlardı öküzler, beygirler, kediler ağlardı.
Ölüm acılarını gördü tatlı can, koyuldu işte böyle ağlamaya.
Olanlar oldu, gitti dostum benim. şu dünya bir altüst olsa, ağlasa yeri var.
Öylesine topraklar altında kalmışım.