Ahmet Arif Ay Karanlık

Ahmet Arif Ay Karanlık Şiiri

Maviye maviye çalar gözlerin
Yangın mavisine rüzgarda asi,
Körsem senden gayrısına yoksam
Bozuksam can benim, düş benim

Ellere nesi hadi gel ay karanlık
İtten aç yılandan çıplak,
Vurgun ve bela gelip durmuşsam kapına
Varmı ki doymazlığım ille de ille sevmelerim

Sevmelerim gibisi oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar n'olur gel,
Ay karanlık dört yanım puşt zulası
Dost yüzlü dost gülücüklü

Cıgaramdan yanar alnım öperler
Suskun hayın, çıyansı dört yanım puşt zulası
Dönerim dönerim çıkmaz en leylim gecede
Ölesim tutmuş etme gel ay karanlık
Ahmet Arif Ay
Ahmet Arif Ay Karanlık Şiiri
Yorum Gönder (0)
Daha yeni Daha eski

EDHO Şu Yalan Dünya

Bahar Candan Dondurma Gibisin

La Casa De Papel Çav Bella

Vis A Vis Doruklara Sevdalandim

Tülay Maciran Melek Yüzlüm

Şemmame--HD--

Büşra Pekin Meyrik

Ertuğrul Polat Koşacaksın