Ahmet Arif Ay Karanlık Şiiri
Maviye maviye çalar gözlerinYangın mavisine rüzgarda asi,
Körsem senden gayrısına yoksam
Bozuksam can benim, düş benim
Ellere nesi hadi gel ay karanlık
İtten aç yılandan çıplak,
Vurgun ve bela gelip durmuşsam kapına
Varmı ki doymazlığım ille de ille sevmelerim
Sevmelerim gibisi oturmuş yazıcılar
Fermanım yazar n'olur gel,
Ay karanlık dört yanım puşt zulası
Dost yüzlü dost gülücüklü
Cıgaramdan yanar alnım öperler
Suskun hayın, çıyansı dört yanım puşt zulası
Dönerim dönerim çıkmaz en leylim gecede
Ölesim tutmuş etme gel ay karanlık
Ahmet Arif Ay Karanlık Şiiri |